Halo, halo Jarku.. Halo, halo Tomku.. Czy nas Państwo słyszą? Witamy z przepięknej włoskiej Apulli.
Włochy kolebką kolarstwa, włoska Apulia kolebką kultury.
Zapowiada się piękny wyścig. Zapraszamy na reaktywację Giro di Puglia, które między 1972 a 1998 jako wyścig etapowy gościł kolarzy na włoskim obcasie. W edycji 2023 kolarze będą mieli do pokonania 3 etapy o łącznej długości 370 km.
Pierwszy etap tej edycji wystartował z okolic portu w Bari i pchał wiatrem kolarzy wzdłuż Adriatyku do Ostunii. Kilometry topniały szybko w blasku kwietniowego słońca muskane dodatkowo lekką bryzą od Adriatyku. Premia lotna w Monopoli dla kolarki, która zdobywa solidną porcję gelati. Na drugim miejscu kolarz z równie pysznym trofeum. Wszystko to popchnięte espresso.
Wcale nie monotonne kilometry mijają wśród kilkusetletnich pokręconych drzew oliwnych (niektóre źródła donoszą, że najstarsze z drzew mają ok 3 000 lat), których nie dałoby się objąć nawet gdyby 4 osoby trzymały się za ręce.
I wreszcie La Panoramica, czyli 300 metrów pionu na kilku kilometrach. Znowu kolarka przed kolarzem. I znowu bufet. Kluczowe dla dalszego etapu węglogowany w postaci tradycyjnych babeczek - ciężko o lepsze źródło energii, a już z pewnością o pyszniejsze.
I na zjeździe brawurowa ucieczka przed burzą. I znowu gaje oliwne i znowu morze i znowu miasteczka pamiętające średniowiecze.
Pojawiają się też charakterystyczne i nieco bajkowe domki trulli rozsiane po okolicy i skromne kształtem, ale zapierające dech wiekiem megalityczne konstrukcje.
Ostatnie kilkanaście kilometrów, to już prosta droga do Białego Miasta (Ostuni) górującego nad okolicą. Widać je z daleka, gdyż umiejscowione jest 200 m npm. Zatem znowu podjazd z metą na Piazza della Libertà tuż koło pysznych panzerotti wypełnionych płynną mozzarellą i pomidorami, rozlewających się jak lawa i kojących ciało i duszę po przebytej trasie. To dzisiejszy medal. Etap pierwszy za nami. Pozostańcie Państwo z nami. Już wkrótce kolejne relacje, a tymczasem porcja zdjęć z dnia dzisiejszego.
